شب های سرگشتگی

مو نونم آه کی مانهِ وَ یَک عمری جدا کرده
وُ نونم تِی کَمو نودین و مُلّایی دعا کرده

یکی بُی دلبری کردن گِرُهتهِ دهستهِ مِن دهس
بغلم دارم دو زونی غم مونهِ صاحب عزا کرده

تو خو نونی تِیَم کور آوی از بس رهته پاییدم
نبیدت دلمه مِی دردِ نگهبان و به پا کرده

قَضی بالِی بُلندی بی که نازل مِن سرم آوی
مونهِ صد درد بی درمونه بد هم مبتلا کرده

تونهِ مو آروز کردُم یکی دِ صاحبت آوی
ندارُم شک یکی کاسِی دعایِ جا وَ جا کرده
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

بعد از تو خدا خانه نشینم کرده
با غصه و با درد غمینم کرده

از عشق فقط سهم مرا دادی غم
این درد تو شب گرد زمینم کرده

هی فال زدم فال بد آمد هر دم
هر فال و دعا بد تر از اینم کرده

این عشق که آواره مرا کرد فقط
با غصه و اندوه حزینم کرده

در عشق مگر چند نفر بودی تو
آتش زده ای دل که چنینم کرده
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

اینجا نمی آرد کسی سویت دوایی را
حتی نمی فهمد کسی درد آشنایی را

اینجا تظاهر می کند هر کس که می گوید
در غصه خواهد کرد با تو هم نوایی را

مردم به جایِ یاری ات اینجا دعا دارند
وقتی که غرقی هم نمی خواهی دعایی را

باید بلد باشی که رویِ پای خود باشی
از چشم یاری خواستن هر شب رهایی را

وقتی که رویِ پای خود هستی نمی خواهی
دیگر کسی باشد کمک حال و عصایی را
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

روی لب لبخند داریم و دو تا مان در غمیم
شاهدِ سردی و سوزِ غصه ها و ماتمیم

من کنارت در کنارم هستی و همپای هم
مدتی هم هست هرشب باهم و دور از همیم

ایستگاهِ بعد تویِ ارتباطِ عاشقی
هر دو تا مان شاهدِ باران اشکِ نم نمیم

یک نفر از ما حواسش نیست اینجا ظاهرا
توی این اندوه و غم هستیم ما با هم سهیم

عشق بازی ها دو دل می خواهد اما باز هم
توی این بازیِ دل ها یک نفر از ما کمیم
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

مرگ من شاخه نباتیست که باقی مانده
جای سوزِ صلواتیست که باقی مانده

هر چه دید از دل ماتم زده ام غصه شکست
یک ستونِ فقراتیست که باقی مانده

فتح شد کوه غم و غصه که اطرافم بود
جسدِ سرد، فلاتیست که باقی مانده

چند روزیست دلم در تب و تاب افتاده
قتل انگار صراطیست که باقی مانده

گاه باید بزنی قید خودت را دیگر
خودکشی راه نجاتیست که باقی مانده
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

باید از غصه خلاص آوم و بُی بد بُکُشم
دله اُملا مثه یهِ کافر و ملحد بُکُشم

لشکرِ غصه و غم هم سر جونم بهسه
خومه باید که وَ دهسِ غمه بی حد بُکُشم

بومه سوهتهِ غم و نیفهمه که حالم تشه مِی
صلواتی ندم و بی سَرِ اشهد بُکُشم

بعد عمری که فقط غصه نصیبم بیده
خومه ایسو دو سه شو فکرمه شاید بُکُشم

بَسمه هر قدر که غم خَردُم و دم ناوِردُم
تا چقد زجر وَ زِندِی خومه باید بکُشم
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

تو داری یک سری با من سری با دیگران پنهان
جهان پر گشته از قلب ریاکاران بی وجدان

برایم شب بخیری گفت و گیر گفت و گو با غیر
شد و هر دم دلی می داد و قلوه می گرفت از آن

اگر روزی بفهمی با کسی هم رابطه دارد
تو را بی شک به هم می ریزد این سونامی و طوفان

چنان می کاهد این که ناکسی باشد هم آغوشش
خیال و باورش حتی تصور کردنش از جان

خیانت بار اول کردنش سخت است و با ترس است
خیانت هم برای بار دوم می شود آسان
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

حسرتِ هر چه دلم پرود دارم بر لبم
آرزویِ مرهم و همدرد دارم بر لبم

لابه لایِ عکس هایم امشب این را دیده ام
عکس لبخندی که پر از درد دارم بر لبم

روزگارم توی دنیا بر دلم بیداد کرد
عکس آن چهِ بر سرم آورد دارم بر لبم

روز اول می شود پیدا چه دردی می کشی
تا ابد هم یک سکوتی سرد دارم بر لبم

گفته بودم عکس را از من نگیرد آخرش
غصه ای کهِ درد ها می کرد دارم بر لبم
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

دهس تو طومه دوا داره بنش مِن دهسم
تا دِراهِ تَشه مِن لاره بنش مِن دهسم

تا سحر جُف تِیَلوم پِلک وَ ری یَک نیله
تا که ری یَک بره بیداره بِنش مِن دهسم

دهسَلِت زور دو زونی مونه وامونده ی گُل
کمرم تکیه وَ دیواره بنش من دهسم

او قدر خَرس تِیَم رهته که کور آویدُم
تِیَلُم مِن غم و آزاره بنش من دهسم

مُرده یِ ری وَ مزارُم گِله گور آویدُم
دل که محتاج وَ دیداره بنش من دهسم
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده

شب های سرگشتگی...

با غم من و دل در پی دیدار تو بودیم
آشفته فقط، راحت و آسوده نبودیم

ای کاش از این کوچه گذر باز کنی تو
هر پنجره را ما به امیدِ تو گشودیم

سیگار نشستهِ به لبم بعد تو هر شب
بعد از تو فقط هم من و دل همدم دودیم

 لعنت بشود گوشی و هر جور مجازی
هر جور و جفا بود در عالم که نمودیم

دستِ خود من نیست حسادت نکند دل
کمتر بنشین با دگران دوست،حسودیم
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده
 

شب های سرگشتگی...